Het doel van KiC foundation is dat alle kinderen die ernstig in hun ontwikkeling worden bedreigd doordat zij getraumatiseerd zijn geraakt in het contact met een van hun (gezaghebbende) ouders, de juiste hulp en begeleiding krijgen. En dat deze groep zichtbaar wordt.
KiC zet zich in om cliënten te helpen. Maar boven alles wil KiC een verschil maken in de aanpak vanuit de systemen bij gemeenten, Veilig Thuis, de Raad voor de Kinderbescherming en de Rechtspraak. Zodat het belang van het kind echt centraal staat, en zij niet van de regen in de drup belanden, maar er passende begeleiding gevonden en maatregelen getroffen worden.
Er dient gedegen onderzoek gedaan te worden naar deze groep. Over hoeveel gezinnen gaat het? Wat is het korte termijn effect en wat is het lange termijn effect van het niet op de juiste manier ingrijpen in deze complexe problematiek? Wat is er nodig voor ouders en kinderen? Hoe kan de problematiek tijdig worden herkend, zodat er ook tijdig en op de juiste manier kan worden ingegrepen, zodat ouders en kind niet verder getraumatiseerd raken en problemen niet juist verergeren?
Er is goed systeem diagnostisch onderzoek en degelijk feitenonderzoek nodig om de werkelijke problematiek, die vaak oppervlakkig bezien niet zichtbaar is, aan het licht te brengen. Om dit goed in te kunnen zetten is het nodig dat hulpverleners en medewerkers bij de gemeente (jeugdzorg), Veilig Thuis en dergelijken goed bewust worden gemaakt van deze complexe problematiek. En vooral: hoe ze deze kunnen herkennen. Het is van belang dat de hele groep die in contact komt met ouders en kinderen die mogelijk getraumatiseerd zijn geraakt door (emotionele) mishandeling binnen de ouder/kind en ex-partner relaties, alert is op mogelijke signalen en wordt aangemoedigd om ‘trauma-sensitief’ te kijken.
Daarnaast is het van groot belang dat de beeldvorming ten aanzien van psychisch geweld, intieme terreur of dwingende controle verandert. Er is meer kennis nodig bij hulpverleners, de rechtspraak en beleidsbepalers over dit onderwerp, zodat zeer schadelijke uitspraken als ‘ik zie geen blauwe plekken, en er is geen sprake van drugs- of alcoholmisbruik, dus er is niets noemenswaardigs aan de hand’, niet meer worden gebezigd. Er dient oog te komen voor wat niet direct zichtbaar is.
